دکتر محسن ناصری
دانشیار فارماكولوژی دانشگاه علوم پزشكی شاهد
سازمان بهداشت جهانی علت پيشرفت و لزوم ترويج طب سنتی را در سه نكته می‌داند:
الف ـ خصوصيات ذاتی طب سنتی: «طب سنتی از قبل سيستم بهداشتی و درمانی خود مردم بوده است و توسط آنان به خوبی پذيرفته می‌شود. طب سنتی مزايای خاصی نسبت به تمامی سيستم‌های طبی وارداتی دارا می‌باشد چرا كه جزیی از فرهنگ مردم محسوب می‌گردد و در حل بعضی مسائل فرهنگی سلامت نقش قابل توجهی دارد. طب سنتی به راحتی می‌تواند يار و ياور پزشکی علمی و جهانی باشد. معرفی، توسعه و ترويج طب سنتی احترام به فرهنگ و ميراث مردم در سراسر جهان است.»
ب ـ ويژگی كل نگر بودن طب سنتی: طب سنتی دارای روشی كل نگر می‌باشد، به طوری كه به انسان در طيف وسيع محيطی از بالا نگاه می‌كند و به اين نكته تأكيد دارد كه سلامتی و بيماری نتيجه عدم تعادل و توازن انسان در كل سيستمی است كه او را احاطه می‌نمايد. از اين نگاه عامل مهاجم و تغييرات پاتوژنيک نقش جانبی را بر عهده دارند.
ج ـ قابل اجرا بودن طب سنتی: دلايل اصلی مختلفی جهت توسعه و ترويج طب سنتی وجود دارد. شايد از نقطه نظر اجرايی مهم‌ترين دليل قانع كننده برای توسعه و ترويج بنيادی طب سنتی اين حقيقت است كه اگر بخواهيم از روش‌های قابل قبول، امن و دارای توجيه اقتصادی استفاده شود، طب سنتی يكی از مطمئن‌ترين راه‌ها برای رسيدن به پوشش بهداشتی برای همه جهانيان است.
منبع:
“The promotion and development of traditional medicine – Report of a WHO Meeting”. WHO Report series, No 622, Switzerland, 1978: 8-13, 36-9
