توصيه‌هایی در خصوص بادكش درمانی

 

درمان به وسیله بادکش (بادکش درمانی) دارای سابقه چند هزاره ساله است و از گذشته‌های دیر اطبا و حکمای مشرق زمین به خواص درمانی بادکش پی برده بودند و در درمان بسیاری از بیماری‌ها و دردها از آن بهره می‌گرفتند. به طور کلی بادکش به دو دسته گرم و سرد تقسیم می‌شود. طبق نظر همه حکما و اطبا تاثیر بادکش گرم در درمان دردها و بیماری‌ها بیش‌تر از بادکش سرد است.

 

قبل از بادکش درمانی بدانیم:

الف) در صورتی‌که بیمار طی بادکش‌گذاری دچار حالات تهوع سرگیجه و عرق سرد شد، بلافاصله بادکش را از بدن جدا کنید و بیمار را به پهلو راست بخوابانید و پاهای او را به داخل شکم خم کنید. علائم فوق طی چند دقیقه کاملا رفع خواهند شد. برای رفع سریع‌تر علائم می‌توانید از یک قاشق عسل خوراکی به صورت مکیدن یا یک لیوان شربت عسل استفاده کنید.

ب) ایجاد تاول روی پوست بیمار پس از بادکش‌گذاری چند علت عمده دارد:

  • ضعف و سستی پوست بیمار
  • زیاد بودن فشار منفی ایجاد شده 
  • طولانی بودن مدت زمان بادکش

لذا با کنترل وضعیت پوست طی مدت زمان بادکش و تنظیم مدت زمان بادکش و میزان خلاء ایجاد شده می‌توان تا حد زیادی از این مساله جلوگیری کرد.

ج) میزان بادکش در افراد لاغر و ضعیف، می‌بایست کم‌تر از افراد چاق باشد، زیرا بادکش شدید پوست افراد لاغر باعث تورم بافتی (التهاب) و اسپاسم (گرفتگی) عضلانی این افراد می‌شود.

دانستن موارد زیر نیز به شما کمک می‌کند:

  1. مدت زمان بادکش تیروئید و کبد کم‌تر از 10 دقیقه است.
  2. در صورت مشاهده کبودی زیاد یا تاول‌های پوستی کوچک بادکش را خاتمه دهید.
  3. در صورت ایجاد تاول به هیچ وجه آن‌ها را دستکاری نکنید و با عسل روی آن‌ها را پانسمان نمایید.
  4. جهت ایجاد خلاء مناسب در افرادی که دارای بدنی پر مو هستند بهتر است موضع بادکش قبل از بادکش‌گذاری، موزدايی شود.
  5. بهتر است قبل از انجام بادکش، محل مورد نظر را با روغن‌های گرم هم‌چون روغن کنجد، زیتون و… چرب نمایید.