ترک ناامیدی

با سلام .
ممنونم آقای دکتربابت زحمتاتتون …خداقوت…
آقای دکتر بنده یکی از بیمارانتون هستم…(دختر22ساله)
خداروشکر هر موقع درست و به موقع به نسخه عمل کردم خوب شدم فقط این عصبی بودنم یا احساس بد کسالت و گریه های زیادم که جدیدا باعث تاری جدیدم شده وشاید بی دلیل باشه .چاره ای براش ندارم.یعنی ی جور احساس تنهایی و ناامیدی شدید که این شدتش اذیتم میکنه.بهانه میگیرم ،گیر میدم.به شدت زودرنج و حساسم..در یک کلام شاید خودم نمیدونم از خودم چی میخوام. بعد از اینکه درمانگاه اومدم شاید دو الی سه روز خوب بودم اما دوبآره بعد ی مدت همه ی احساس های بدم مثل یه طوفان هر شب میان توی ذهنم که اجازه نمیدن حتی بخوابم شاید حدود 3/5یا4صبح و گاهی دیرتر بخوابم من خودم درمانی جز گریه کردن برای حالم ندارم.اما واقعا توانی برای گریه کردن ندارم 
بعضی وقتهابرای خلاصی ازین اوضاع فکرای بدی میادتوی ذهنم که حتی از تکرار تصورش میترسم.
حقیقتش از ترس همین فکرا مجبور شدم سوال بپرسم چون تا مهر امکان مراجعه به درمانگاه رو ندارم..لطفادرصورتیکه خوندین اگه میشه خواهشا راهنماییم کنید که چیکارکنم ازین حال دربیام.باتشکر.
“فقط امیدوارم سوالم رو بخونین”
التماس دعا.